In Volkskrantmagazine las ik een interview met Julie de Libran. Ooit het ‘geheime wapen van Louis Vuitton’ en nu werkzaam als creatief directeur van Sonia Rykiel. Ze houdt van kleding “die een vorm van discipline met zich meebrengt”, zei ze. Spannend! Maar wat betekent dat precies? Ik deed navraag in mijn omgeving.
Kleding met (will)power
“Een wit overhemd”’, riep een collega. “Op wit zie je alles en moet je opletten dat je geen vlekken maakt." Vrouwelijke respondenten noemden en masse de ‘stretch jurk’ waarin je “de hele dag je buik moet inhouden” en “op je houding moet letten”. En natuurlijk kwamen “linnen jasjes” voorbij. Want die kreuken zo snel en “dat staat zo slordig”. ‘De panty op zomerse dagen’ verbaasde mij. Maar sommige vrouwen vinden dat de benen immer bedekt moeten zijn. Ook al vallen de mussen van het dak. Het algehele beeld was me snel duidelijk. Kleding dragen die een vorm van discipline met zich meebrengt, is een vorm van 'status dressing'. Het betreft kleding die meer van je vraagt dan strikt noodzakelijk, maar als beloning jouw gewenste imago onderstreept. “Sneakers zitten lekker, dat weet ik heus wel”, zegt De Libran. Maar zij is een 'topvrouw' en gaat dus op hakken door het leven.
De zeggingskracht van kleding
Bij gedragsobservatie en visueel onderzoek is kleding voor mij een belangrijke bron van informatie. Het helpt mij te achterhalen in welke rol iemand zichzelf ziet en welke status daarbij hoort. Het geeft informatie over de authenticiteit en identiteit van mensen en over de cultuur waaraan hij of zij zich conformeert. En natuurlijk vertelt het of ik naar een man of naar een vrouw kijk. Dat is overigens niet altijd de minste uitdaging.
Leestips
Cécile Narinx e.a., Dit boek gaat niet over mode. De kracht van kleren. (Atlas Contact).
Roy Baumeister & John Tierney, Willpower. Rediscovering the greatest human strength (Penguin) Ook in het Nederlands te verkrijgen.
